اثر پدیده تغییر اقلیم بر منابع آب حوضه آبریز گرگانرود مورد بررسی قرار گرفت

در جلسه کارگروه تخصصی سیل،برق،آب و فاضلاب استان گلستان اثر پدیده تغییر اقلیم بر منابع آب حوضه آبریز گرگانرود مورد بررسی قرار گرفت .

به گزارش روابط عمومی شرکت آب منطقه ای گلستان،مهندس  حمیده صاحبی با اشاره به نحوه تحقیق و پژوهش انجام شده فوق گفت: در این مطالعه اثر تغییر اقلیم بر سیستم های برداشت آب از حوضه آبریز گرگانرود با استفاده از جدید ترین مدل های پیش بینی اقلیم و برنامه ریزی منابع آب  بررسی شد.

وی ادامه داد: :در این تحقیق، آمار 9 ایستگاه تبخیر سنجی منتخب در حوضه آبریز گرگانرود در دوره  زمانی 1360لغایت 1390 مورد استفاده قرار گرفت و  پارامتر های اقلیمی(بارش، دما و...) برای دوره زمانی 20 سال آینده (2030-2011) پیش بینی گردید.

این کارشناس شرکت آب منطقه ای گلستان  با اشاره به  سناریوهای مطرح شده در پژوهش فوق گفت: سناریوی نخست که بیانگر وضعیت پایه حوضه آبریز با آبدهی دوره زمانی 1390-1360 و وجود سه سد(گلستان- بوستان و وشمگیر) در مجموعه می باشد. نتایج حاصله از سناریوی اول نشان داد که 60 درصد تقاضای سالانه مجموعه از رودخانه ها تامین می شود.

مهندس صاحبی نتایج سناریوی دوم را  رسیدن به تامین نیاز حوضه به 42 درصد کل تقاضای در سال دانستو گفت : با توجه به وقوع تغییرات اقلیمی و کاهش آبدهی رودخانه ها این موضوع  20 سال آینده اتفاق می افتد.

وی سناریوی سوم را مبنی بر بهره برداری سدهای در حال ساخت فرض کرد و افزود: با وارد کردن سدهای نرماب، نگارستان و رامیان به سیستم  و با ذخیره سازی آب مازاد در ماه های پر آب، درصد تامین آب افزایش می یابد بطوریکه 53 درصد تخصیص مجاز سالانه کل حوضه تامین خواهد شد.

این کارشناس منابع آب در پایان با اشاره به نتایج کلی پژوهش اثر پدیده تغییر اقلیم بر منابع آب حوضه آبریز گرگانرود افزود:نتایج تحقیق حاکی از آن است که با پیش بینی بارش در 20 سال آینده و مقایسه میانگین دراز مدت بارش در ایستگاههای مطالعاتی حوضه آبریز گرگانرود در سالهای 2030- 2011 میلادی با مقدار میانگین دراز مدت در دوره پایه 2011- 1981 میلادی، علی رغم افزایش 4.5 درصدی بارندگی در شرق حوضه و نیز افزایش 4.8 درصد در غرب حوضه در دوره آتی،شاهد کاهش چشمگیر مقدار  رواناب در سرشاخه های گرگانرود خواهیم بود و لذا لزوم تسریع فرایند ساخت سدهای در حال اجرا ضروری بنظر می رسد.

صاحبی کاهش بارندگی در ماههای خشک سال را از دیگر نتایج تحقیق دانست و گفت: بنابراین اصلاح الگوی کشت دیم و میل به سمت کشت گونه های مقاوم تر و کم آب طلب الزامی می باشد.

وی افزود: با بررسی توزیع زمانی بارش در 20 ساله آینده، احتمال وقوع بارش های با پیک بالا و سیلابی افزایش خواهد یافت.از اینرو باید سیلاب های با دوره ی بازگشت بالاتر در ساخت سدها و سازه ها لحاظ نمود.

گفتنی است این تحقیق در پنجمین کنفرانس مدیریت منابع آب ایران که در بهمن ماه سال جاری در پردیس فنی و مهندسی شهید عباسپور دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد بصورت شفاهی ارائه گردید.